Bir varmış, bir yokmuş. Bir zamanlar, küçük bir şehirde, ilkokul ikinci sınıfa giden Mert adında tatlı mı tatlı bir çocuk yaşarmış. Mert’in en çok sevdiği şey, okuldan eve döndüğünde defterine hayallerini çizmekmiş. Bazen bir kumsal çizer, bazen gökyüzünde uçan bir uçurtma. Ama son günlerde hep aynı şeyi düşünür olmuş: Yaz tatili.
Havalar ısındıkça, sınıfın camından içeri süzülen güneş ışığı Mert’i başka yerlere götürüyormuş. Öğretmeni tahtaya problemler yazarken, Mert’in aklı denizde, dondurmada ve yürüyüşlerdeymiş.
Sınıf arkadaşları da birer birer tatil planlarından bahsetmeye başlamış. Kimi köyüne gidecekmiş, kimi denize. Mert ise daha plan yapmamış ama gönlünden geçenleri biliyormuş.
Bir akşam, annesiyle birlikte mutfakta otururken, Mert sessizce sormuş: “Anne, biz yazın ne yapacağız?”
Annesi gülümsemiş, elini Mert’in saçlarına doğru uzatıp okşamış. “Daha karar vermedik,” demiş yumuşak bir sesle, “Ama sen ne istersin, anlat bakalım.”
Mert derin bir nefes almış ve hayalini anlatmaya başlamış: Deniz kenarında sabah yürüyüşleri, güneşin altında bisiklet sürmek, akşamları serin çimenlerde oturmak.
O gece Mert, yatağına uzanırken kendini kocaman bir tatil günlüğü hazırlarken hayal etmiş. Sabah: Denizde yüzdüm. Öğle: Dondurma yedim. Akşam: Kumdan kale yaptım.” Yastığını kucaklamış, usulca gözlerini kapatmış.
Ertesi gün okulda, öğretmeni çocuklara boş bir sayfa vermiş. “Bu sayfaya yaz tatilinde en çok yapmak istediğiniz şeyi çizin,” demiş.
Mert kalemini eline alır almaz, kocaman bir çadır çizmiş. Yanına da bir piknik sepeti, gökyüzünde süzülen kuşlar ve uzakta yükselen dağlar. Çünkü bu yaz sadece denizi değil, dağları da merak ediyormuş.
Öğle arasında en yakın arkadaşı Baran yanına gelmiş. “Mert, biz kamp yapmaya gideceğiz bu yaz. Senin tatil planın ne?”
Mert gülümsemiş. “Henüz bilmiyorum, ama hayal kuruyorum,” demiş.
Baran başını sallamış ve gülerek: “Belki birlikte hayal kurarız,” demiş.
O akşam, Mert annesine kamp fikrinden de bahsetmiş. “Hem deniz, hem çadır, hem orman. Hepsini bir arada istersem olur mu?” diye sormuş.
Annesi gülmüş. “Hayal etmek her zaman serbest,” demiş.
Mert’in gözleri ışıldamış. Çünkü içinde bir şeyler kıpırdanmaya başlamış; sanki her düşündüğü, biraz daha gerçek olacakmış gibi.
Günler geçmiş, okulun kapanmasına sayılı haftalar kalmış. Mert defterinin bir köşesine “Tatil Planı” başlığı atmış. Altına, yapmak istediklerini sıralamış:
- Sabah erken kalkıp güneşi selamlamak.
- Yeni kitaplar okumak.
- Uçurtma uçurmak.
- Yeni bir yer görmek.
- Yeni bir şey öğrenmek.
Her maddeyi yazarken, gözlerinin içi parlıyormuş. Çünkü tatil onun için sadece dinlenmek değil, içini büyüten bir serüvenmiş. Ve o serüvene her geçen gün biraz daha yaklaşmak, kalbini heyecanla dolduruyormuş.
Okulun son günü geldiğinde, Mert sınıf arkadaşlarına küçük bir kart hazırlamış. Üzerinde şöyle yazıyormuş: “Hayallerinizi unutmayın. Belki hepsi gerçekleşmez ama hepsi sizi biraz daha gülümsetir.”
O yaz, Mert ailesiyle birlikte hem denize gitmiş, hem de küçük bir dağ kasabasında kamp kurmuş. Yeni tatlar denemiş, yeni manzaralar görmüş. Ama en güzeli, kendi planladığı bir tatilin içinde yolunu bulabilmekmiş.
Tatil Planlaması Masalından sonra, Mert her yaz yaklaşırken içinden geçenleri önce güzelce dinlemeyi, sonra yavaşça hayal etmeyi hiç bırakmamış.
Tatil Planlaması Masalına benzeyen 5 yaş masalları okumak için bağlantıya tıklayabilir, dün yayımladığımız sesli masalı dinlemek için instagram sayfamızı ziyarete edebilirsiniz.