Bir varmış, bir yokmuş. Bir zamanlar, küçük ve sessiz bir mahallede yaşayan Meriç adında meraklı bir çocuk varmış. Meriç etrafında olup bitenleri dikkatle izlemeyi çok severmiş. Bir ses, bir iz, bir bakış. Hepsi onun için birer ipucuymuş sanki.
Meriç sabahları pencereden dışarı bakar, yoldan geçenleri izler, sokağın köşesindeki kedinin her hareketini ezberlermiş. Bir gün, posta kutusuna bırakılan ama üzerinde hiç isim yazmayan bir zarf bulmuş. Zarfın içi boşmuş, sadece içinden bir yaprak düşmüş.
Meriç o an karar vermiş: Artık bir dedektif olacakmış. Odasındaki defteri çıkarmış, ilk sayfaya büyük harflerle şunu yazmış: “Gizemli Zarf Vakası”. Altına da tarih atmış, tıpkı kitaplarda gördüğü gibi.
Sonra düşünmeye başlamış. Bu zarf kimden gelmiş olabilirdi? Neden boştu? Ve neden sadece bir yaprak vardı içinde? Belki de bir mesaj saklıydı o yaprakta. Meriç dikkatlice yaprağa bakmış, üzerindeki çizgileri incelemiş. Sonra annesinin kitaplığındaki bitki kitabını almış ve yaprağı oradaki resimlerle karşılaştırmış.
“Bu, bahçedeki yaşlı ceviz ağacının yaprağı!” demiş heyecanla. Hemen paltosunu giymiş, defterini eline almış ve bahçeye koşmuş. Ceviz ağacının altına vardığında yerde başka yapraklar da bulmuş ama hepsi kuruymuş. Sadece biri taptaze görünüyormuş.
Yaprağı eline almış, etrafına bakınmış. Birden gözleri ağacın kovuğuna takılmış. Koyu kahverengi bir şey parlıyormuş orada. Meriç dikkatlice yaklaşmış ve küçük bir kalem bulmuş. Kalemin üzerinde “D” harfi varmış.
“Bu, dedektif kelimesinin baş harfi!” demiş kendi kendine. Kalemi cebine koymuş, bu detayı defterine not etmiş. Gözleri ışıldamış. Artık bir ipucuna sahipmiş.
Ertesi gün okuldan dönerken sokakta yürürken fark etmiş: Komşu teyzenin bahçesindeki rüzgârgülü ters dönmüş. Halbuki her zaman aynı yöne dönermiş. Meriç bunu da not etmiş. “Bir şeyler oluyor bu mahallede.” demiş içinden.
Akşam olduğunda odasında düşünmeye başlamış. Zarf, yaprak, kalem, rüzgârgülü. Bunların hepsi birbiriyle bağlantılı olmalıymış. Tam o sırada, penceresinden aşağı baktığında sokağın köşesinde duran bir çocuğu fark etmiş. Yabancıymış, daha önce hiç görmemiş.
Ertesi sabah erkenden dışarı çıkmış. Sokaktaki çocuk hâlâ oradaymış, kaldırım taşlarına tebeşirle şekiller çiziyormuş. Meriç yavaşça yanına yaklaşmış.
“Merhaba,” demiş Meriç usulca, “Ben Meriç, dedektifim.”
Çocuk başını kaldırıp gülümsemiş. “Ben de Derin,” demiş neşeyle. “Yeni taşındım buraya. Zarfı ben bırakmıştım. Sadece biri fark eder diye düşünmüştüm.”
Meriç şaşkınlıkla sormuş: “Peki. Zarfı, benim bulduğumu nereden bildin?”
Derin hafifçe gülümseyip başını yana eğmiş. “Ertesi sabah pencereden seni gördüm. Bahçedeki ceviz ağacının altındaydın. Elinde defter, kaleme not alıyordun. Sonra ağacın kovuğuna uzandığını gördüm.”
Biraz çekinerek eklemiş: “Kimse o kovuğa bakmazdı. Sadece biri ipucunu izlediyse orayı fark edebilirdi.”
Meriç bir an düşünmüş, sonra gözleri parlamış. “Yani, sen de bir dedektifsin!” demiş heyecanla.
Derin utangaçça başını sallamış. “Olmak istiyorum ama yalnız başıma cesaret edemiyordum.”
Meriç elini uzatmış. “O zaman artık birlikteyiz. Her gizemi çözeriz.”
İki çocuk o gün mahalleyi birlikte dolaşmış, kayıp eşyaların izini sürmüş, kuşların sesini bile anlamaya çalışmış.
Akşam olup defterini açtığında Meriç, sayfanın altına şunu yazmış: “Gizemli zarf beni ona götürdü. Ama bulduğum şey bir sır değilmiş; gerçek bir dostlukmuş.”
Artık her yeni gizem, onların oyun saatine dönüşmüş. Bazen bir taşın altındaki karıncaların izini sürmüşler, bazen rüzgârda savrulan bir mektubun sahibini bulmuşlar. Ne kadar küçük olursa olsun her ipucu, onları yeniden bir araya getirmiş.
Ve bir gün, Derin elindeki tebeşirle Meriç’e dönüp şöyle demiş: “Biliyor musun? Belki de en iyi dedektifler, en iyi dostlardan olur.”
Meriç sadece gülümsemiş. Çünkü artık biliyormuş ki: Bazı soruların cevabı defterde değil, kalpte saklıymış.
Ve Küçük Dedektifler Masalı burada biterken; Meriç, defterini başucuna koymuş. Gözlerini kapadığında bir zarf değil, bir dostluğun sesi düşmüş içine.
Küçük Dedektifler Masalına benzeyen 5 yaş masalları okumak için bağlantıya tıklayabilir, bugün yayımladığımız sesli masalımızı dinlemek için instagram sayfamızı ziyaret edebilirsiniz.